Thursday, February 21, 2008

Between Scylla and Charybdis

*It completely shatters my ingrown belief*

I have to let this out of my heart.

‘Cheating is healthy. It’s a lifestyle that PLU’s will eventually have to encounter. As long as the other partner doesn’t know what you’re doing is, you’re safe. The rules bout loyalty and monogamy have changed.”

--Nathan using his “heart” to counteract the acts of cheating.

But it’s a fragile rule and One big mistake.

Malilibog kasi ang mga bakla eh, kaunting kati, kamot na kaagad. Init lang naman yan eh kaya ka nakikipagkantutan sa mga taong labas sa relasyon nyo. Unfair. Minamahal kita pero may kakabayuan akong ibang tao kapag gusto ko ng ibang flavor. Ang maganda pa sa cheating kasi pede kang gumamit ng mga high-falluting-words-of-wisdom-sugar coated-to-suit-your-needs na pananlita para nga naman ma justify mo na “cheating is a form of transcending the relationship further.” Sang lupalop ba nanggaling ang batas na yan. Nagging pilipit na ba ang pangmalas naten sa pagibig?

Sabi nga ng fwend ko thru text:
“People cheat coz they are not content in their relationship. Whether it’s physical emotional or physical. Something might be missing regardless or known or unknown. Cheating is a form of seeking outside the relationship; it’s not an act of love or kindness.”

Kapag ikaw ang nabiktima ng panlilinlang, wala kang karapatang maging malungkot, kasi naging masaya sa paggawa ng kalungkutan ng iba.

Thursday, February 14, 2008

Say what is on your mind.

Gusto ko ng isuka ang pagkausap sa mga kano at magpahinga muna ng sandali sa stress--kahit two months lang. Matatransfer pa kami sa ibang mala potang team para daw I gauge ang performance naman ng maayos. Sabayan pa daw ng mga balentimes couples sa southmol na ang saya saya(inggit?!).

Di ako naiinggit(nagdahilan pa!).

Yung mga bakla dito sa opis nakapasocialite! Kung sino sino ang mga kakilala(isama nyo naman ako sa mundo nyo!)Nakakatuwa at nakakainis silang tingnan. Nakakatuwa dahil ang saya ng mundo ng mga bayot. Nakakainis kasi di ko makarelate sa mga pinag eeavesdrop ko sa kanila...keshong yung kadate daw ni ganito sweet...yung kay anu naman daw galante tapos may kotse pa...tapos ako nakangiting aso lang sa customer ko kasi ako walang kadate. walang pa akong maipagmamalaki sa sarili ko. Kung tutuusin cute naman kasi yung tropa nila. Medyo eyecatcher din.

Sa alang-wentang-kwento kong to, naalala ko tuloy yung sinabi sa akin ni troy nung sinabihan ko sya na makikipagdate ako sa dati naming opismate na pamhinta, natuwa ang loka, sabi nya may "use" pa daw ako at may natitira pang byuti--yun daw ay ang inner-byuti. Lintek. Buti na lang di bumaba ang negative balance kong confidence.

At ung crush ko na may ari ng computer shop, na lagi kong pinglalaruan ng granado espada ay mayasawa na ata ng mukang japayuki. Cute pa naman nya. Pagnagtatagpo ang mga tingin namin, tinataas nya ang dalwang kilay nya, basta parang ganun, di ko naman alam ang tawag sa gesture na yon eh. Parang Oo ang effect nya pero silent kaya taas kilay na lang. Basta ganun. Grabe, ang cute pa naman ng legs, napakatoned at medyo mabalahibo. Kapag ganun pa naman ang legs ng lalake parang gusto kong dilaan ang legs nya hanggang singgit. At sana lang yung crush ko ay di paglalandiin ng mga pokpokish girls kasi akin lang sya. At dahil ayaw naman nyang makipagusap sa inyo,wag mo ng ipilit kasi ako lang ang nasa isip nya! How I wish. gusto ko ding isipin na parte sya kabaklaan para ligawan ko sya.

Sana lang mas maging Mr. Friendship pa ako.

Moving forward to reality...

grabe ang haba ng avail time namen dito sa opis, umaabot ng 20 mins. So twenty-minutes ng chikahan...Bente-minutos ng pagiisip kung paano makakalayo sa convergys alabang...dalawampung minuto para ibuhos ang natitirang latak ng puso ko. Dito